حداکثر طول کابل شبکه چقدر می‌تواند باشد؟

حداکثر طول کابل شبکه

برای راه‌اندازی سیستم شبکه در خانه‌های بزرگ، ادارات و مراکز داده‌ای بزرگ استفاده از کابل شبکه یا کابل لن امری انکارناپذیره. انواع کابل شبکه و انواع پچ کورد در سایزها، رده‌ها و برندهای مختلف وجود دارن که هر شبکه‌ای بر اساس نیاز محیط بهترین گزینه ممکن رو انتخاب می‌کنه. اما سوالی که معمولا در این مورد مطرح میشه اینه که طول استاندارد کابل شبکه چقدره؟ به عبارتی حداکثر طول کابل شبکه برای اینکه افت کیفیت نداشته باشیم چقدره؟ تو این مقاله به بررسی حداکثر طول استاندارد پچ کورد و حداکثر طول کابل شبکه می‌پردازیم. با زینت همراه باشید.

آیا حداکثر طول کابل شبکه اهمیت دارد؟

یک کابل شبکه به شما اجازه می‌دهد که کامپیوتر خود را به طور فیزیکی به اینترنت یا شبکه محلی وصل کنید. این نوع کابل‌ها حاوی سیم‌های مسی برای انتقال سیگنال‌های الکتریکی حاوی بسته‌های داده هستند. اما طبیعتا سیم‌های مسی هم برای بسته‌های داده مقاومت ایجاد می‌کنند و در نتیجه تمام کابل‌های شبکه دارای محدودیت برای طول هستند.

اگر طول کابل شبکه از حد مجاز بیشتر باشد، متوجه کاهش سرعت اتصال خواهید شد. همچنین اگر کابل بسیار طولانی‌تر از حد مجاز باشد، ممکن است با قطعی اتصال روبرو شوید.

حداکثر طول کابل شبکه

کابل‌های شبکه به دسته‌بندی‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند که این تقسیم‌بندی‌ها هم قابلیت‌های آن‌ها از جمله سرعت انتقال داده را مشخص می‌کند. به عنوان مثال کابل‌های رده ۵ (Cat-5) از سرعت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه پشتیبانی می‌کنند. از سوی دیگر، حداکثر سرعت کابل‌های Cat-5e به ۱۰۰۰ مگابیت در ثانیه می‌رسد.

اما با وجود این تفاوت‌ها، تقریبا تمام کابل‌های شبکه با محدودیت طول ۱۰۰ متری روبرو هستند. البته سه استثنای اصلی برای محدودیت طول کابل شبکه وجود دارد: Cat-6، Cat-7a و Cat-8. کابل‌های Cat-7a مبتنی بر استاندارد انحصاری هستند و به همین خاطر کمتر کاربران عموما با چنین کابل‌هایی روبرو نمی‌شوند. از سوی دیگر کابل‌های Cat-8 هم عمدتا در دیتا سنترها و دیگر مراکزی که به پهنای باند بسیار بالایی نیاز دارند، استفاده می‌شوند.

کابل‌های Cat-6 هم اگرچه می‌توانند برای طول ۱۰۰ متری سرعت ۱ گیگابیت در ثانیه را ارائه دهند، اما سرعت ۱۰ گیگابیتی آن تا فقط طول ۵۵ متر ارائه می‌شود. بنابراین اگر خواستار بهره‌گیری از حداکثر سرعت این کابل هستید، باید طول آن را به ۵۵ متر محدود کنید.

اهمیت طول کابل شبکه

در این بخش از مقاله قصد داریم به اهمیت طول کابل شبکه یکی از تجهیزات پسیو شبکه بپردازیم و نکات لازم را ذکر کنیم.

  1. افت سرعت انتقال داده: طول کابل شبکه می‌تواند بر سرعت انتقال داده‌ها تأثیر بگذارد. هرگاه که طول کابل زیاد باشد، مقدار سیگنال در طول مسیر کاهش می‌یابد و ازاین رو سرعت انتقال داده‌ها نیز کاهش می‌یابد. انتخاب طول مناسب برای کابل شبکه می‌تواند این مشکل را کاهش دهد و سرعت ارتباط را حفظ کند.
  2. تداخل و نویز: طول نامناسب کابل می‌تواند منجر به تداخل و نویز در شبکه شود. طول زیاد کابل باعث افزایش تداخل می‌شود. این تداخل و نویز می‌تواند باعث اختلال در ارتباطات شبکه شود و باعث افت کیفیت سیگنال و افزایش احتمال اشتباهات در انتقال داده‌ها شود.

با توجه به نکاتی که ذکر کردیم طول کابل شبکه بر عملکرد کلی شبکه تأثیر می‌گذارد. در نتیجه انتخاب صحیح طول کابل متناسب با نیاز خود، باعث حفظ کیفیت ارتباطات و کارایی شبکه می‌شود.

حداکثر طول کابل شبکه

انواع کابل شبکه

حال که متوجه شدید کابل شبکه تا چند متر جواب می دهد ؟ حال به این موضوع می پردازیم که کابل ‌های شبکه را می‌توان به چهار نوع تقسیم کرد:

کواکسیال، تابع شده تا دو زوج (STP) ، تابع نشده تا دو زوج (UTP) یا فیبر نوری.

کابل ‌های کواکسیال شامل یک رسانه مرکزی و یک پوشش فلزی که توسط یک لایه پلاستیکی جدا شده است، پوشش فلزی در کابل‌ های کواکسیال هرگونه عناصر یا تداخلات خارجی را مسدود می نماید.

در یک کابل کواکسیال، لایه خارجی که به عنوان پوشش شناخته می‌ شود، کابل را از آسیب فیزیکی محافظت می ‌کند. در همین حال، پوشش فلزی کابل را از هر گونه تداخل خارجی محافظت می ‌کند، و عایق بین پوشش فلزی و رسانه مرکزی رسانه را  مغزه کابل کواکسیال محافظت می‌ نماید.

رسانه ‌های کابل کواکسیال امواج الکترومغناطیسی را انتقال می ‌دهند و ممکن است به صورت مدل ‌های تک ‌هسته‌ای یا چند‌ هسته‌ای ارائه شوند. در حالی که کابل کواکسیال تک‌ هسته‌ای دارای یک فلز مرکزی تنها است، کابل ‌های چند‌ هسته ‌ا ی دارای سیم‌ های فلزی بسیاری هستند. کابل‌ های کواکسیال در روزهای اولیه شبکه‌ های کامپیوتری استفاده می‌ گردند.

  • کابل‌ های تابع شده تا دو زوج (STP):

این کابل ‌های اترنت، همچنین به عنوان کابل ‌های STP شناخته می ‌شوند، برای نصب‌ های تجاری گسترده استفاده می ‌شوند. آنها برای شبکه ‌های کامپیوتری توسعه یافته‌ اند و انتخاب عالی برای مناطق با تداخلات بالا هستند. کابل‌ های تابع شده تا دو زوج همچنین برای افزایش هر فاصله بین کابل ‌ها استفاده می ‌شوند.

کابل ‌های STP از سیم‌ های رنگی که دور یکدیگر پیچ خورده‌اند، تشکیل شده‌اند و جفت‌ ها را تشکیل می ‌دهند. به طور معمول، کابل‌ های تابع شده تا دو زوج از چهار جفت سیم رنگی تشکیل شده‌اند که با پوشش‌ های فلزی و یک پوشش پلاستیکی تکیه داده شده ‌اند.

  • کابل ‌های تابع نشده تا دو زوج (UTP) :

کابل‌ های تابع نشده تا دو زوج، یا کابل ‌های UTP، به طور گسترده در کامپیوترهای صنعتی و شرکت ‌های ارتباطات استفاده می‌ شوند. رسانندگان موجود در کابل ‌های UTP یک مدار را تشکیل می‌دهند که هرگونه تداخل الکترومغناطیسی را متوقف می‌ کند. به طور مشابهی با کابل‌ های STP، سیم‌ های تابع نشده تا دو زوج را به یکدیگر پیچ خورده و سپس به طور کلی در یک پوشش پلاستیکی پیچ خورده‌اند. در مقایسه با کابل ‌های STP، کابل ‌های UTP اقتصادی‌ تر هستند.

  • کابل‌ های فیبر نوری:

کابل‌ های فیبر نوری کابل ‌های شبکه‌ای دارای یک مغزه شیشه‌ای یا پلاستیکی هستند که توسط یک پوشش، یک بوفر و یک پوشش محافظت می ‌شود. این لایه ‌ها کابل‌ های فیبر نوری را از آسیب و تداخلات خارجی محافظت می ‌کنند. این کابل شبکه انتخابی عالی برای انتقال داده‌ها در فواصل بلند و کابل استاندارد برای اتصال شبکه‌ ها در مکان ‌های مختلف است. کابل‌ های فیبر نوری ممکن است فیبر تک حالت یا فیبر چند حالت باشند. کابل‌ های SMF فواصل بیشتری را پشتیبانی می‌کنند، در حالی که کابل ‌های MMF داده‌های بیشتری را منتقل می‌ نمایند.

چگونه کابل اترنت خود را بیش از 100 متر بدون افت کیفیت گسترش دهید

ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که سیگنال اتصال اینترنت شما با طول کابل به دلیل مقاومت الکتریکی و تداخل الکترومغناطیسی خراب می‌شود. با این حال، هر دو این مسائل قابل حل است.

حذف تداخل الکترومغناطیسی

تداخل الکترومغناطیسی ساده ترین راه برای از بین بردن است. کابل های اترنت را یا به صورت عمود بر (در 90 درجه) با خطوط برق اجرا کنید یا اگر آنها را به موازات یکدیگر اجرا می کنید، فاصله ای بین آنها قرار دهید (تقریباً 10 اینچ).

با این حال، اگر مجبورید کابل اترنت خود را موازی با خطوط برق در فضای محدود یا نزدیک هر نوع تجهیزات چرخشی اجرا کنید، به جای UTP از کابل های FTP استفاده کنید. برخلاف کابل‌های اترنت استاندارد UTP که فقط از جنس مس تابیده شده با پوشش پلاستیکی هستند، در کابل‌های FTP، جفت‌های مسی در فویل پیچیده می‌شوند.

این امر هرگونه تداخل یا تداخل الکترومغناطیسی را در کابل اترنت شما حذف می کند، که عملکرد کلی بهتری را در طول های نزدیک به 100 متر ارائه می دهد. این فقط ما را با موضوع مقاومت الکتریکی مواجه می کند.

حداکثر طول کابل شبکه

گسترش دامنه شبکه سیمی شما

قبلاً اشاره کردیم که می‌توانید به صورت فیزیکی این دو کابل را به هم بپیوندید تا اترنت خود را از ۱۰۰ متری توصیه‌شده عبور دهید. با این حال، این مقاومت الکتریکی را تا حد زیادی افزایش می دهد، که مشکلات بی شماری را برای شبکه خانگی شما ایجاد می کند، مانند سرعت پایین تر، مشکلات اتصال و از دست دادن سیگنال.

خوشبختانه، راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید اترنت خود را گسترش دهید و با استفاده از روش‌های مختلف توسعه، محدودیت ۱۰۰ متری را بشکنید.

سوئیچ شبکه

سوئیچ های شبکه بیشتر برای ایجاد اتصالات اترنت اضافی در یک دفتر استفاده می شوند، اما می توانید از آنها برای افزایش طول کابل در خانه خود بدون تأثیر بر عملکرد استفاده کنید. می توانید هر مودم یا روتر Wi-Fi را تغییر کاربری دهید و آن را بین دو طول کابل قرار دهید تا به عنوان سوئیچ شبکه عمل کند. با این حال، به منبع تغذیه نیاز دارد.

توسعه دهنده های کابل کواکسیال

اینها بیشتر در زیرساخت های شبکه ساختمان های بزرگ استفاده می شوند و می توانند اتصال اینترنت شما را تا 1000 متر با استفاده از کابل کواکسی قدیمی گسترش دهند.

توسعه دهنده های UTP 

این دستگاه ها می توانند شبکه سیمی شما را با استفاده از کابل های استاندارد UTP تا 2.5 کیلومتر (1.5 مایل) گسترش دهند. این می تواند با تبدیل سیگنال های اترنت به DSL (خطوط تلفن) و برگرداندن آنها به اترنت در انتهای دیگر کابل، محدودیت 100 متری را بشکند. با این حال، راه‌اندازی آن‌ها به آسانی سایر روش‌های توسعه‌دهنده نیست.

مدیر سایت
ارسال دیدگاه