تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی چیست؟

تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی چیست؟ سوئیچ‌های شبکه مدیریتی و غیر مدیریتی به طرق مختلفی از جمله کنترل و هزینه متفاوت هستند. سوئیچ‌های مدیریتی از کنترل گرانول بیشتری پشتیبانی می‌کنند، اما سوئیچ‌های غیر مدیریتی قیمت پایین‌تری دارند.

سوئیچ‌های مدیریتی نسبت به سوئیچ‌های غیر مدیریتی توانایی بیشتری دارند، اما برای استفاده حداکثری از آن‌ها به یک مدیر یا مهندس ماهر نیز نیاز است. سوئیچ مدیریتی امکان کنترل بهتر شبکه‌ها و فریم‌های داده در حال حرکت در آن‌ها را فراهم می‌کند. از سوی دیگر سوئیچ‌های غیر مدیریتی، دستگاه‌های متصل را قادر می‌سازند تا در ابتدایی‌ترین شکل خود با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

در ادامه این مقاله، سوئیچ‌های مدیریتی را با سوئیچ‌های غیر مدیریتی مقایسه خواهیم کرد با زینت همراه باشید.

سوئیچ مدیریتی

سوئیچ‌های مدیریتی معمولا جهت ارائه جامع‌ترین عملکردها برای یک شبکه هستند. این نوع سوئیچ‌ها به دلیل ویژگی‌های متنوع و غنی خود مانند وی‌لن، CLI، SNMP، روتینگ IP، QoS و غیره، اغلب در لایه هسته‌ای یک شبکه استفاده می‌شوند، به ویژه در مراکز داده بزرگ و پیچیده.

با این حال، برای پاسخگویی به نیازهای شبکه‌ها در سایزهای مختلف، برخی از سوئیچ‌های مدیریتی کم فشار (lightly) در بازار موجود هستند که به عنوان سوئیچ‌های هوشمند نیز شناخته می‌شوند.

این سوئیچ‌ها تنها بخش‌هایی از قابلیت‌های سوئیچ‌های مدیریتی را دارند. هنگامی که کاربران بودجه‌ محدودی دارند و تمام ویژگی‌های سوئیچ مدیریتی را نیاز ندارند، سوئیچ ‌هوشمند جایگزین مطلوبی برای آنها است.

ویژگی‌های سوئیچ مدیریتی

خصوصیات سوئیچ مدیریتی به صورت زیر می‌باشد:

کیفیت خدمات (QoS)

کیفیت خدمات (QoS) به شما اجازه می‌دهد تا ترافیک شبکه را اولویت‌بندی کرده و پهنای باند موجود را مدیریت کنید تا مهم‌ترین ترافیک داده پیش از بقیه عبور کند. شما می‌توانید سوئیچ مدیریتی را طوری پیکربندی کنید تا قوانینی را اجرا کند که به دستگاه‌های مختلف اجازه می‌دهند داده‌های خود را اولویت‌بندی کنند.

این امر زمانی بسیار مفید خواهد بود که لازم باشد به برخی دستگاه‌ها هنگام انتقال داده‌ها در میان‌شان بیشترین پهنای باند را بدهید.

پروتکل آسان مدیریت شبکه (SNMP)

یکی دیگر از ویژگی‌هایی سوئیچ مدیریتی، ( SNMP) پروتکل آسان مدیریت شبکه است. این پروتکل به طور گسترده‌ای پذیرفته شده است و مدیریت و نظارت بر شبکه را امکان‌پذیر می‌کند. این ویژگی برای نظارت بر وضعیت شبکه و عملکرد آن عالی است.

مدیران آی تی. می‌توانند SNMP را برای مشخص کردن مشکلات احتمالی شبکه و رفع آنها بدون دست زدن به سوئیچ استفاده کنند.

شبکه‌های محلی مجازی (وی‌لن‌ها)

VLANها به مدیران شبکه اجازه می‌دهند تا بدون نیاز به استفاده از کابل‌های جدید و یا اعمال تغییراتی در زیرساخت شبکه‌شان، دستگاه‌ها را به یکدیگر متصل کنند. وی‌لن‌ها به کاهش ترافیک غیر ضروری کمک می‌کنند و به مدیران شبکه اجازه می‌دهند تا اقدامات امنیتی بیشتری را برای ارتباطات شبکه اعمال کنند.

افزونگی

یکی از ویژگی‌هایی که به دانستن تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی کمک مي کند ویژگی افزونگی است. حفظ امنیت شبکه شما باید یک اولویت مهم برای کسب و کارتان باشد و افزونگی به آن کمک می‌کند. هدف افزونگی این است که از خطای یک جزء یا سیستم جلوگیری می‌کند یا آن را جبران می‌کند. افزونگی یک ویژگی است که برای تکثیر داده‌ها طراحی شده است، بنابراین اگر چیزی دچار مشکل شود، یک نسخه‌ی پشتیبان وجود خواهد داشت.

پورت میرورینگ

پورت میرورینگ یکی از ویژگی‌های مورد استفاده در سوئیچ‌های مدیریتی است که به تشخیص مشکلات شبکه کمک می‌کند. سوئیچ مدیریتی پیکربندی پورت میرورینگ را برای ارسال نسخه‌هایی از ترافیک به یک پورت واحد روی سوئیچ یکسان برای تجزیه و تحلیل توسط یک تحلیلگر شبکه امکان‌پذیر می‌کند. تجزیه و تحلیل شبکه اجازه می‌دهد مشکلات پیش آمده را تشخیص بدهید و برای رفع آنها بدون خارج کردن شبکه از سرویس اقدام کنید. به این ترتیب زمان تعطیلی کار نیز کاهش می‌یابد.

سوئیچ های غیره مدیریتی (سوئیچ unmanage)

سوئیچ های مدیریت نشده ساده ترین هستند. آنها نیازی به پیکربندی قبلی ندارند اما هیچ پشتیبانی پیکربندی برای ویژگی های خود ارائه نمی دهند. ما می توانیم چندین دستگاه شبکه را به آن وصل کنیم و دستگاه ها می توانند از هیچ گونه تنظیماتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. چیزی که این امکان را فراهم می کند این است که سوئیچ های  شبکه غیره مدیریتی  دارای پورت های سرعت خودکار هستند که به طور خودکار پارامترهای ارتباطی را تعیین می کنند. اینها شامل نرخ داده و حالت انتقال (نیمه دوبلکس یا تمام دوبلکس) است.

همه دستگاه هایی که به یک سوئیچ مدیریت نشده متصل می کنیم می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از نظر فنی می گوییم همه دستگاه ها در یک حوزه  هستند. بنابراین، یکی از ویژگی های مهم این گونه سوئیچ ها، توانایی نگهداری جدول آدرس های کنترل دسترسی رسانه (MAC) است. این جدول آدرس MAC هر دستگاه متصل را به پورت سوئیچ مربوطه آن نشان می دهد. این سوئیچ را قادر می‌سازد تا داده‌های خروجی را در پورت خاص مورد نیاز برای رسیدن به مقصد به جای پخش داده‌ها در همه پورت‌ها ارسال کند.

سوئیچ های مدیریت نشده همچنین می توانند شامل ویژگی های داخلی QoS (کیفیت خدمات) باشند. با این حال، پارامترهای QoS به صورت ایستا تنظیم شده‌اند و ما نمی‌توانیم آنها را تغییر دهیم.

چرا باید سوئیچ مدیریتی را به جای سوئیچ های غیر مدیریتی انتخاب کنیم؟

دلایل متعددی برای انتخاب سوئیچ مدیریتی وجود دارد.

دسترسی از راه دور / کنترل

سوئیچ های مدیریتی به شما کنترل بیشتری بر ترافیک شبکه می دهند و ویژگی های پیشرفته ای را برای کنترل ترافیک ارائه می دهند. سوئیچ های مدیریتی دارای تمام ویژگی های یک سوئیچ غیرمدیرتی هستند و علاوه بر این توانایی پیکربندی، مدیریت و نظارت بر شبکه شما را دارند. بنابراین این به شما کمک می کند تا نظارت کنید و تصمیم بگیرید که چه کسانی باید به شبکه شما دسترسی داشته باشند و کنترل بیشتری از جریان داده ها را از طریق شبکه شما به شما میدهند.

امنیت

با یک سوئیچ مدیریتی می توانید اتصالات شبکه خود را امن کنید و همچنین از هر پورت استفاده نشده در سوئیچ خود محافظت کنید. به عنوان مثال، اگر یک پورت استفاده نشده در سوئیچ مدیریتی شما وجود داشته باشد، می توانید این پورت را غیرفعال کنید یا حتی فیلترینگ MAC آدرس را اعمال کنید تا اجازه دسترسی به کاربران و دستگاه های غیر مجاز به شبکه را به وسیله ی اتصال ندهید. سوئیچ های مدیریتی همچنین نیاز به احراز هویت بیشتر از طریق حفاظت از رمز عبور شبکه پشتیبانی میکنند.

افزونگی

افزونگی به معنای ارائه یک مسیر داده جایگزین به ترافیک شبکه برای محافظت از شبکه در صورت عدم اتصال به کابل . سوئیچ های مدیریتی پروتکل Spanning Tree یا STP را برای ارائه مسیر افزونگی شبکه در نظر می گیرند. این پروتکل ها مسیرهای اضافه ای را فراهم می کند، اما مانع از حلقه هایی است که توسط چندین مسیر فعال بین سوئیچ ها ایجاد می شود.

STP به یک مسیر فعال در یک زمان بین دو دستگاه شبکه اجازه می دهد، از حلقه ها جلوگیری می کند و پیوندهای افزونگی را به عنوان پشتیبان ایجاد می کند تا خرابی های کمتر وجود داشته باشد. این کار باعث می شود که یک سرپرست شبکه به راحتی کار کند و همچنین برای کسب و کار بیشتر سودآور باشد.

کیفیت خدمات (QoS)

کیفیت خدمات (QoS) از ویژگی های یک سوئیچ مدیریتی است که به شما اجازه می دهد اولویت بندی ترافیک شبکه خود را با اختصاص یک اولویت بالاتر به ترافیک بحرانی تعیین کنید. این کاربه بهبود عملکرد شبکه کمک میکند و به انتقال بهتر داده های حساس به تاخیر مانند صدای در زمان واقعی کمک می کند. بنابراین با اختصاص دادن بالاترین اولویت به داده های صوتی، می توانید اطمینان حاصل کنید که بسته های صوتی در هنگام انتقال فراموش نخواهند شد و یا به تعویق نمی افتند و در حین مکالمه صدای کریستال شنیده می شود.

پورت معکوس

پورت معکوس یکی از ویژگی های مورد استفاده در سوئیچ های مدیریتی است که به تشخیص مشکلات شبکه کمک می کند. سوئیچ مدیریتی به شما امکان پیکربندی Port Mirroring را برای ارسال یک کپی از ترافیک به یک پورت یکسان بر روی یک سوئیچ برای تجزیه و تحلیل توسط یک تحلیل گر شبکه را میدهد. تحلیل گر شبکه سپس به شما اجازه تشخیص و حل مشکلات بدون استفاده از شبکه خارج از خدمت و کاهش ساعات کاری را میدهد.

تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی

چهار تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی به شرح زیر است:

1. کنترل و عملکرد
2. امکانات
3. هزینه
4. امنیت

کنترل و عملکرد:

 تفاوت عمده بین سوئیچ‌های مدیریتی و غیر مدیریتی، کنترل و عملکرد است. از این منظر، تیم شبکه مسئول حفظ و مراقبت از سوئیچ‌های مدیریتی و غیر مدیریتی است. با این حال، تفاوت این است که تیم‌ها می‌توانند سوئیچ‌های مدیریتی را برای مدیریت متفاوت بر ترافیک شبکه پیکربندی کنند. تفاوت‌های دیگر شامل توانایی دسترسی از راه دور به تنظیمات و توانایی نظارت بر دستگاه‌ها با استفاده از پروتکل‌های نظارتی مانند SNMP، NetFlow و سایر داده‌های تله متری شبکه است.

سوئیچ‌های مدیریتی همچنین به یک یا چند مدیر نیاز دارند که پیکربندی شبکه و مفاهیم نظارت و نحوه اعمال این مفاهیم را در پیکربندی سوئیچ درک کنند. سوئیچ‌های غیر مدیریتی بیشتر یک فرایند راه اندازی Plug and Play دارند.

تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی در امکانات:

 ویژگی‌های سوئیچ مدیریتی ممکن است در بین تولید کنندگان و مدل‌ها متفاوت باشد، اما اغلب شامل موارد زیر است:

• پروتکل درخت پوشا (STP) از سوئیچ و لینک بدون ایجاد حلقه پشتیبانی می‌کند. چندین نوع STP وجود دارد که معمولاً پیکربندی می‌شوند، از جمله STP سنتی، STP مختص هر VLAN، STP سریع و STP چندگانه.
• توانایی اجرای خدمات با کیفیت؛
• پشتیبانی از VLAN؛
• محدود کردن نرخ پهنای باند؛ و
• انعکاس پورت

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد سوئیچ‌های غیر مدیریتی جدول آدرس MAC است که بالاتر به آن اشاره شد. حفظ جدول آدرس MAC به کاهش تعداد کلی پخش‌های ارسالی کمک می‌کند و تعداد برخوردهای احتمالی در دامنه را محدود می‌کند. این قابلیت همچنین یک تمایز کلیدی بین یک سوئیچ غیر مدیریتی و یک هاب اترنت است.

تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی در هزینه:

با نگاهی به هزینه، سوئیچ‌های غیر مدیریتی در مقایسه با همتایان مدیریتی خود بسیار ارزان‌تر هستند. با این حال، تعداد کمی از گزینه‌های سوئیچ غیر مدیریتی برای استفاده سازمانی متناسب هستند. در عوض، سازمان‌های علاقه مند به سوئیچ‌های غیر مدیریتی می‌توانند آن‌ها را مستقیماً از سازنده به صورت آنلاین و یا از طریق فروشگاه‌های بزرگ خریداری کنند.

تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی در امنیت:

ویژگی‌های امنیتی را که سوئیچ‌های غیر مدیریتی نمی‌توانند از آن‌ها استفاده کنند، می‌توان بر روی سوئیچ‌های مدیریتی پیکربندی کرد. این ویژگی‌ها شامل احراز هویت 802.1X، امنیت پورت و VLANهای خصوصی است.